Sulyap Sa Yaman Ng lahi

Sa Kabataang Pilipino
Itaas ang iyong noong aliwalas

ngayon, Kabataan ng aking

pangarap!

ang aking talino na tanging

liwanag

ay pagitawin mo, Pag-asa ng

Bukas!

Ikaw ay lumitaw, O Katalinuhan

magitang na diwang puno sa

isipan

mga puso nami'y sa iyo'y

naghihintay

at dalhin mo roon sa kaitaasan.

Bumaba kang taglay ang

kagiliw-giliw

na mga silahis ng agham at

sining

mga Kabataan, hayo na't lagutin

ang gapos ng iyong diwa at

damdamin.

Masdan ang putong na lubhang

makinang

sa gitna ng dilim ay matitigan

maalam na kamay, may

dakilang alay

sa nagdurusa mong bayang

minamahal.

Ikaw na may bagwis ng pakpak

na nais

kagyat na lumipad sa tuktok ng

langit

paghanapin mo ang malambing

na tinig

doon sa Olimpo'y pawang

nagsisikap.

Ikaw na ang himig ay

lalong mairog

Tulad ni Pilomel na sa luha'y

gamo

tat mabisang lunas sa dusa't

himuntok

ng puso at diwang sakbibi ng

lungkot

Ikaw, na ang diwa'y

makapangyarihan

matigas na bato'y mabibigyang-

buhay

mapagbabago mo alaalang

taglaysa

iyo'y nagiging walang

kamatayan.

Ikaw, na may diwang inibig ni

Apeles

sa wika inamo ni Pebong kay

rikit

sa isang kaputol na lonang

maliitginuhit

ang ganda at kulay ng

langit.

Humayo ka ngayon,

papagningasin mo

ang alab ng iyong isip at talino

maganda mong ngala'y ikalat sa

mundo

at ipagsigawan ang dangal ng

tao.

Araw na dakila ng ligaya't galakmagsaya ka ngayon, mutyang Pilipinaspurihin ang bayang sa iyo'y lumingapat siyang nag-akay sa mabuting palad.