Search for Fillipino Article

Custom Search

Sunday, August 26, 2007

Di Mo Kaya ang Mag-Isa


Di Mo Kaya ang Mag-Isa

Sa palagay mo ba buhay mo’y sasaya
Kung sa sarili mo ika’y nag – iisa
Hindi bat nararapat humanap ka ng kasama
Kaibiga’ng aagapay sa tuwi- tuwina

Kapag ika’y nalulungkot , kanino ka lumalapit
Kapag nais mong magsumbong sino ang siyang nakikinig
Hindi ba t’ ang kaibigan na lagi mong kapanalig
Sa buhay mo’y tumutulong kapag ika’y nagigipit

Kapag ika’y masaya punong - puno ka ng ligaya
Kaibiga’y naririyan kasabay mong tumatawa
Halakhak niya’y nagsasabing siya ri’y maligaya
Kaisa mong natutuwa dahil ika’y masaya

Kapag ika’y lumalakad, sino ang siyang sumasama
Hindi ba’t ang kaibigan na laging handa sa twina
Kung hindi man niya kayanin ang masamahan ka
Agad siyang nagsasabing, mag-ingat ka sana

Kapag ika’y may problema, malaki man o maliit
Kaibiga’y naririyan at sayo’y lumalapit
Kamay mo’y pinipisil, luha mo’y pinapahid
Sabay sabing nariyan siya, di ka dapat maligalig

Kapag ika’y nililito sino ang siyang nangangaral?
Sinong nagtutuwid ng mali mong gawi’t asal
Hindi ba’t ang kaibigan na sayo’y gumagabay
Sa paglalakbay mo’y siyang umaakay

Ngayo’y sabihin mo kung kaya mong mag-isa
Kung kaya mong mabuhay ng wala siya
Di’bat hindi katoto ko, hindi mo ito kaya
Sapagkat itong kaibigan kaagapay mo sa tuwina.

No comments:

Post a Comment

Lola: iho, ako ay isinumpa, isa akong prinsesa, ngunit kung ako’y iyong gagahasain. Babalik ako sa maganda kong anyo at tuluyang mapuputol ang sumpa! ..makaraan ang ilang saglit… Lalaki: ayan, tapos na. bakit hindi ka pa nagpapalit ng anyo? Lola: ilang taon ka na iho? Lalaki: 30 na ho. Lola: iyang tanda mong iyan, naniniwala ka pa sa fairytale?