BAKIT BALIKTAD MAGBASA NG LIBRO ANG MGA PILIPINO?

BAKIT BALIKTAD MAGBASA NG LIBRO ANG MGA PILIPINO?
Mga Kwentong Barbero ni Bob Ong

Siguro alam mo na kung ano ang africhado, kung saan ang Ganges River sa Pilipinas, at kung bakit may mga taong umaakyat ng overpass pero hindi naman tumatawid. Pero alam mo na rin ba kung bakit sa ilalim ng overpass tumatawid ang mga Pilipino? Kung ano ang lasa ng Toning Water? Kung sino sila Ciriaco, Procopio, Espiridiona, Troadio, at Maxima? Kung paano makipagkaibigan sa mga bangaw? Kung ano ang nagpapaalat sa itlog na maalat? Kung ano ang alam ni Claire Danes na hindi mo alam? At kung bakit nagbabasa pa rin ang mga Pilipino kahit sabihan pang "Bawal Basahin ang Nakasulat Dito"?

Nang isulat ko ang "ABNKKBSNPLAko?! Mga Kwentong Chalk ni Bob Ong," ipinakilala ko sa mga dating mambabasa ng Bobong Pinoy Dot Com ang tao sa likod ng nasabing website. Sa wakas, nasagot na rin ang makulit na tanong na "Taga-U.P. ba si Bob Ong?" ...Yun nga lang, hindi pa rin doon nagtapos ang usapan. Dahil para naman sa mga ngayon pa lang nakabasa ng mga kwentong barbero ni Bob Ong, umikot lang ang tanong sa pinagmulan nito: "Ano ang Bobong Pinoy Dot Com?"

Naisalin na ang nasabing website sa isang libro. Ang "Bakit Baliktad Magbasa ng Libro ang mga Pilipino?" ay iniaalay namin sa lahat ng mga kababayang handa nang mag-almusal at gustong makatulong... qualified man o hindi! Sa ngalan ng mga manunulat at mga taong dating bumubuo ng Bobong Pinoy, ihinahandog po namin ito sa inyo.

- Bob Ong
June 12, 2002

ABNKKBSNPLAKo?! REview

Bakit namamalo si Miss Uyehara?
May mga notebook bang lumilipad?
Bakit masakit sa ulo ang Mafhemafics?
Ano ang lihim sa likod ng pagkakaibigan nila Pepe at Tagpi?
Bakit may mga taong nakapikit sa litrato?
Masarap ba ang Africhado?
Sino si Tigang?
Bakit may mga classroom na kulang ang upuan?
Masama bang mag-isip nang malalim habang naglalakad?
Saan ang Ganges River sa Pilipinas?
Bakit may mga umaakyat ng overpass pero hindi tumatawid?
Sino ang webmaster ng bobongpinoy sa Internet?



"REMARKABLE!!! ...I just want to comment that you made it so good that a lot of people will relate to your stories. Your story reflects. Most of them are usual happenings; but you we're able to present it cleverly, brilliantly; put color and life to it to remind us our wonderful past. Ipapasa ko tong bobobook sa mga kuya ko... and I'm sure they'll experience the same.... Galing din ng mga lessons; inspiring, soul-searching. It shames the morose and unkind feelings. Kumpleto talaga sa rekados! Komedi, aksyon, drama, musical (voltes v and star wars), moral lessons, (parang flagging sa TV !)! Pinoy na Pinoy ang dating! I'm high, optimistic, upbeat and hyper na magki-click to, kaya ihanda mo na ang bobobook 2 Bob Ong!.. More power to you!" -- Ron Suarez, Valenzuela

"Nakita ko yung sarili ko dun sa libro mo. Para na rin akong tanga kasi tawa ako nang tawa na mag-isa dun sa kwarto ko habang nagbabasa... Babasahin ko na ulit sana yung libro mo for the 2nd time kaso pinahiram ko muna sa dalawa kong kaklase. They've experienced the same effect: lumabas din silang sira-ulo (i mean, lumala pa, thanks to you)... Salamat ng marami sa pagmumulat mo saming kabataan na kahit high school pa lang kami ay malaman na namin ang paghihirap ng pag-aaral. Sana ay ipagpatuloy mo pa ito...." -- Arianne Angela Solis, Tinig.Com

"I love your Book, Bob! I fell in love with it at hindi ko talaga mapigilang magresearch tungkol sa author. Kakaiba kasi ang pagkakasulat - Very simple, typical at hindi superficial. It touches human heart kaya naman makakarelate talaga ang sino mang makabasa... I share your book at lahat ng nakakabasa nito ay tulad ko na tumatawa at ngumingiti nang mag-isa parang isang taong nakadami ng dosage ng drugs. Tuwang-tuwa sila sa Kwentong Chalk. Kakaiba kasi siya at ibang-iba ang approach at pagkakasulat. May style at uniqueness. Talagang HENYO ANG NAGSULAT NITO!" -- R. Hingaton, Teacher

"Kakatapos ko lang basahin ang libro mo. Napakahusay at hindi nakakabagot dahil magaling ang timing ng mga patawa. Ito na marahil ang sagot sa tanong ni Lualhati Bautista: "Bata, Bata...Pa'no Ka Ginawa?" Ngayon ang bata at hindi na ang magulang ang sumagot." -- Paolo Manalo, Philippines FREE PRESS

"The language is simple and conversational. What makes the book such a hit is that it’s reality. The scenes hit so close to home that they seem to jump out of the pages. Anyone, absolutely anyone, from your yaya who only finished first grade to your lolo who became a lawyer, can relate to his stories... It’s very, very Filipino.... The book may strike a lot of people as nothing but sheer entertainment. Untrue. Ong cleverly sandwiched very important lessons on our educational system and the people in it between hilarious stories. Readers would have no choice but go on reading because they’re already having too much fun. An ingenious way of getting people to listen.... The book is pure genius... If you’re Filipino, if you want a good laugh, if you’ve ever set foot in school, if you’ve heard of school, read the book. You’ll find a kindred soul in Ong." -- Pam Pastor, 2BU! Philippine Daily Inquirer

MacArthur by Bob Ong Book Review

Si Bob Ong ay idol ko simula pa nung sinulat niya ang pinaka-paborito kong libro na "ABNKKBSNPLKo". Tila ginanahan akong magsulat sa Tagalog dahil sa kanya. Nawiwili akong magbasa ng mga naisulat niya kaya naman na-kumpleto ko lahat ng libro niya. Lahat kasi eh kwela at talagang mapapaisip ka sa kung bakit ganoon na lamang ang pananaw ni Bob Ong sa bagay na iyon. Masaya… nakakagaang ng loob.

Pero lahat ng ito ay naiba sa ika-anim niyang libro, ang "Macarthur". Isa itong manipis na libro na ang istilo ng pagsulat ay pa-kuwento, tulad ng kanyang "Alamat ng Gubat". Alam natin na pag Bob Ong eh masaya at makulit ang takbo ng kuwento. Kaso, sa "Macarthur", naging malagim at seryoso ang tema. Para bang hindi si Bob Ong ang nagsulat.


Dahil manipis ang libro, mabilis ko lang nabasa ang "Macarthur". Gayunpaman, hitik na hitik sa laman ang buong kuwento. Ang "Macarthur" kasi ay kuwento ng limang batang nakatira sa squatters na may kanya-kanyang istilo sa pamumuhay. Matindi ang kanilang pagkakaibigan… kaya't kahit hanggang sa kamalian eh magkakasama pa rin sila. Basta ang mahalaga sa kanila eh masaya sila.

Maganda ang pagkaka-deliver sa istorya ng "Macarthur". Oo, hindi siya kuwela na para bang hindi si Bob Ong ang nagsulat, pero napakahusay nito at talagang may aral na mapupulot sa dulo. Mararamdaman mo ang hinanakit at galit ng bawat tauhan sa kuwento, isang senyales ng isang mahusay na manunulat.

Kahit sa simula pa lang ng kuwento ay mapupuna mo agad na kakaiba ito sa mga unang naisulat ni Bob Ong. Puro mura ang libro, para bang isang indie film na ginawang aklat. Wala ang mga makukulit na banat. Walang simpleng patawa. Galit at poot ang nasa libro. Mahusay.

Pangit nga naman kung puro lang patawa ang kayang gawin ni Bob Ong. Sa "Macarthur", mas pinakita ni idol na kaya niya ring maging seryoso. Kaya niyang magbigay-buhay sa mga kuwentong malagim. Kaya niyang kumawala sa tingin sa kanya bilang isang "patawang author".

Kung bakit "Macarthur" ang pangalan ng kuwento eh alamin niyo na lang. Basta magaling ang pagkakasulat dito. Hindi basta-basta. Punung-puno ng mga kuwento ng buhay sa Pilipinas… mga buhay na hindi nakikita ng karamihan. Mga buhay ng mga taong nagtatago sa pinakamadilim na sulok ng bansa. Hindi Bob Ong ang istilo…

…mas malupit pa!