Search for Fillipino Article

Custom Search
Saturday, February 23, 2008
Losing Him by Jeaneth A. Guttierez, IV-A
Everything had turned out very uneasy to her since a loved one gone. One must go and one must be left in the lonely road. Sometimes she thought that there seemed no point in going on. At the middle of the night, she was trying to wipe and dry her tears. She thought of hurting other people because she held nothing to herself. She felt cold-hearted because after losing him, she thought of losing her damn life. She got mad of it. She tried to avoid that kind of feeling that she didn’t deserve to experience. She must not! She chose to give everything ahead and that hurt her most. Only love was responsible to it, to care for it, and to be true to it. No one could understand. No one was expecting to. She had to cry longing for her lost life! She tried more to be strong but the more she tried, the more she felt weaker. She was entitled to feel it but it’s a bitter way to learn from it. She had prioritized someone although she was just an option to him. She had lost this battle of love fighting for someone she was not supposed to have. And as she fell, she tried to smile and become courageous not knowing that she couldn’t do it…never!
Perpekto by Ice for Sale
Matalino ako, mayaman, magaling sumayaw, kumanta, umarte at gumawa ng tula at mga kwento. Hinahangaan ako dahil sa aking estado, palaging bida sa entablado at walang makatalo. Tuwing may paligsahan, pangalan ko lagi ang binabanggit na kampeyon. Kapag eksamen, ako lagi ang pinakamataas, at hindi ako nangopya ha! Kahit hindi naatend ng klase, 100% pa rin. Saan man dalhin, Science o Math man, kanta o sayaw, English o Tagalog, ako ang magaling. Pero hindi ako masaya. Bakit? Sa kabila ng pagiging perpektong ito, andyan ang sari-saring problema.
Nandyan ang mga nagtaksil na kaibigan na tumalikod sa akin. Hindi ko sinasadyang mawalan ng panahon para sa kanila ngunit bakit ganoon na lamang ang ganti nila? Sunod-sunod na paninira, tahasang pandaraya, chismis na walang awa. Yan ba ang tunay na kaibigan?
Pagdating sa love life, lalo namang bigo! Pagkatapos ka paniwalain na mahal ka, ayun, nasa piling na pala ng iba. Magaling sana kung isa lang ang ipinalit sa’yo. Pero bakit dalawa o tatlo pa ata? Saan ba ako nagkulang sa kanya? Ouch ha!
At syempre hindi mawawala ang mga taong walang magawa kundi mamula. Nananahimik ka na nga lang pero sari-saring masasamang puna na ang sinasabi tungkol sa’yo. Gagawa at gagawa ng dahilan para may masabi lamang!
Matalino ako, mayaman, talentado, sa kabuuan – perpekto. Madami ang inggit sa akin, pero walang makaamin. Sa kabila ng pagiging perpekto, hindi ako masaya. O ano, inggit ka pa rin ba?
Nandyan ang mga nagtaksil na kaibigan na tumalikod sa akin. Hindi ko sinasadyang mawalan ng panahon para sa kanila ngunit bakit ganoon na lamang ang ganti nila? Sunod-sunod na paninira, tahasang pandaraya, chismis na walang awa. Yan ba ang tunay na kaibigan?
Pagdating sa love life, lalo namang bigo! Pagkatapos ka paniwalain na mahal ka, ayun, nasa piling na pala ng iba. Magaling sana kung isa lang ang ipinalit sa’yo. Pero bakit dalawa o tatlo pa ata? Saan ba ako nagkulang sa kanya? Ouch ha!
At syempre hindi mawawala ang mga taong walang magawa kundi mamula. Nananahimik ka na nga lang pero sari-saring masasamang puna na ang sinasabi tungkol sa’yo. Gagawa at gagawa ng dahilan para may masabi lamang!
Matalino ako, mayaman, talentado, sa kabuuan – perpekto. Madami ang inggit sa akin, pero walang makaamin. Sa kabila ng pagiging perpekto, hindi ako masaya. O ano, inggit ka pa rin ba?
Subscribe to:
Posts (Atom)
Lola: iho, ako ay isinumpa, isa akong prinsesa, ngunit kung ako’y iyong gagahasain. Babalik ako sa maganda kong anyo at tuluyang mapuputol ang sumpa! ..makaraan ang ilang saglit… Lalaki: ayan, tapos na. bakit hindi ka pa nagpapalit ng anyo? Lola: ilang taon ka na iho? Lalaki: 30 na ho. Lola: iyang tanda mong iyan, naniniwala ka pa sa fairytale?